Uçuş esnasında kokpite yaklaşmasına izin verilmeyen bir yolcunun kullandığı “Sen sadece bir kabin memurusun” ifadesine cevaben anonim olarak kaleme alınan mektup, Forbes‘in de aralarında bulunduğu pek çok kurum ve kişi tarafından paylaşıldı.
“Yangına 35 bin feet yükseklikteyken nasıl müdahale etmem gerektiğini, ilkyardım uygulamayı, enjeksiyon yapmayı, silahları tespit etmeyi, bombanın yerini uçağa en az zararı verecek şekilde nasıl değiştirmem gerektiğini biliyorum.
Karada ve suda hayatta kalmak için gerekli temel becerilere sahibim. Silah tutan bir kişiyi nasıl silahsızlandıracağımı, gerektiğinde birini nasıl öldüreceğimi, bir uçağı mümkün olan en çok sayıda kişinin kurtulmasını sağlayacak şekilde acil inişe nasıl hazırlayacağımı…
60 sn.’den kısa bir sürede uçağın nasıl tahliye edileceğini de biliyorum. Farklı kültürlerden insanlarla, huysuz ya da kaba insanlarla nasıl ilgilenmem gerektiği konusunda eğitildim. Şimdi sizinle, 20 yıllık bir kabin memuru olarak deneyimlediğim bazı şeyleri paylaşmak istiyorum.
21 yaşındaki oğlunun cansız bedenine sahip çıkmak için ülkenin diğer ucuna uçan bir annenin elini tuttum. İstifra eden ve giyecek hiçbir şeyi olmayan bir yolcuya yedek kıyafetlerimi verdim. İçeceğini doldurmam için sabırsızlanan yolcular tarafından defalarca dürtüldüm.
Anne babaları tuvalete gittiğinde bebekleri tuttum. Siparişi ‘tam istediği şekilde’ gelmediği gerekçesiyle bana bağıran insanlara tahammül ettim. Uçak acil inişe geçtiğinde bilgisayarını kapatmak istemeyen kişilerle, çocuklarımı bir kez daha görmeyi dileyerek mücadele ettim.
Şunu bilin ki işimi seviyorum ve onu ben tercih ettim. İyi bir eğitim aldım. Ben bir anneyim, bir anneanneyim, bir arkadaş ve bir insan evladıyım. Bir daha ki sefere bana bakıp “sadece bir hostes” diye düşündüğünüzde, sizi çakılmış bir uçağın içinden çıkarmak için eğitilmiş ve bunu yapmaya istekli kişinin kim olduğunu hatırlayın. Sizi saldırganlara karşı koruyacak, ilk yardım uygulayacak ve – elbette işimin en kolay yanı olan – yiyecek ve içecek sağlayacak olan kişi…